XXIსაუკუნეში რისი შეიძლება ეშინოდეთ ადამიანებს?
ამის ბევრი მიზეზი არსებობს; ყველაზე პრიმიტიული მიზეზი ისაა,
რომ ადამიანებს ტექნოლოგიების გარეშე ცხოვრების ეშინიათ მათთვის მთავარია
თამანედროვე ტექნოლოგიები იყოს მაღალ დონეზე განვითარებული. ადამიანი უკვე
იქამდეც კი მივიდა, რომ საკუთარი თავის მსგავსი არსება, ოღონდ ტექნიკური
გამოიგონა და ის რობოტია. ტაივანის მეცნიერები იმაზე მუშაობენ უკვე
რამდენიმე წელია რომ რობოტს ემოციები ქონდეს
ნებისმიერ ადამიანს რომ კითხოთ იცხოვრებდა თუ არა თუნადაც XX საუკუნის
დასაწყისში უმრავლესობა უარს იტყვის იმის გამო, რომ მაშინ არათუ მობილური
ტელეფონი, სახლის ტელეფონიც კი თითქმის არავის ქონდა, ტელევიზორი, ელექტრო
ტექნიკა და კომპიუტერი ხომ არა არსებობდა და ახლა მის გარეშე ცხოვრება ხომ
წარმოუდგენელია. ის ვინც ამ წინადადებაზე უარს არ იტყოდა მიზეზი მხოლოდ ის
იქნებოდა რომ უბრალოდ თავგადასავლებს ეძებს. >>> ესეც ხომ შიშია სიცოცხლის თანამედროვე ტექნოლოგიების გარეშე
ნივთი
კი რომელსაც პლანეტის მოსახლეობის 90%მოხმარს და ყველას მ,აჯაზე უკეთია
იქნება ეს შვეიცარული თუ უბრალოდ ბაზრობაზე ნაყიდი გვითვლის იმ წამებს
რომელიც ჩვენთვის ყველაზე ძვირფასია, მაგრამ ის ხომ დიდ პატივისცემას
იმსახურებს ჩვენგან
კომპიუტერი
კი ოოო ეს ყველაზე მაგარი გამოგონებაა რაც კი ადამიანს გამიუგონებია ამ
ქვეყანაზე და რომლის გარეშეც xxIსაუკუნე უბრალოდ წამოუდგენელია
ზოგი ფიქრობს სიცოცხლე არის ყველაზე დიდი საჩუქარი რაც ღმერთმა გვაჩუქაო,
ზოგი თვლის რომ ერთადერთი ღირებული რამაა რაც მართლა გავგვაჩნია, ზოგი
ფიქრობს რომ....
ზოგის კიდევ სხვას.... და ა.შ.
პესიმისტებას
კი ალბათ მიაჩნიათ რომ სიცოცხლე არაფერ განსაკუთრებულს არ ნიშნავს და
თვითონვე შეუძლია საკუთარ სიცოცხლეს ბოლო მოუღოს>>>>> ჩემი
აზრით, სწორედ ასეთი ადამიანები არიან ვისაც სიცოცხლე არაფერად უღირთ არც
თავისი და არც სხვისა.
"აქ" ჩვენს რეალურ სამყაროში და ისინი არათუ ვერ იტანენ ჩვენს გვერდით
ცხოვრებას, არამედ ეშინიათ კიდეც ჩვენი და რა თქმა უნდა სიცოცხლისა.
ზუსტად მე არაფრის თქმა არ შემიძლია და დაუზუსტებელ ინფორმაციას ვერც თავს
ვერ მოგახვევთ, მაგრამ ვვარაუდობ რომ ძალიან ბევრს ეშინია სოცოცხლის. ბევრი
ადამიანის სენია ზოიფობია და ბევრი ჩვენთაგანი ფსიქოლოგებსაც კი მიმართვას
ხოლმე დასახმარებლად. ჩვენს გარშემო ძალიან ბევრი ადამიანია ვისაც იმისაც
კი ეშინია რომ რაიმე არ გამოუვა ე.წ. ხელმარცხიანები და ხშირად ამბობენ
ხოლმე რომ "დამღალა ამ ცხოვრებამო" მარტო ისინი კი არა თითიოეულ ჩვენთაგანს
არაერთხელ უთქვამს რომ აღარ შეიძლია მეტის გაძლება და უხეშად რომ ვთქვათ
"მოვკვდები და დავისვენებო" ვამბობთ ხოლმე, მაგრამ ეს ხომ მხოლოდ სიტყვებია
და ჩვენ მას არასეროზულად ვიღებთ. მაგრამ ბევრი ამას სეროზულად ამბობს და
დაიღალა ამადენი ტყულით, მთელი ცხოვრება ნიღბის ტარებით>>> რადგან
მათ ხომ ეშინიათ ცხოვრებისეული სიძნელის, რამე რომ შეეშალოს ან უბრალოდ
საკუთარი თავი გამოაჩინოს ჩვენ ხომ ჩავთვლით რომ ის საკუთარ თავს აღარ
გავს, არადა ეს ყველაფერი ხომ პირიქითააა.
მე მგონი მთავარი
დამნაშავე იმაში, რომ ვიღაცას სიცოცხლის ეშინია, არაპირდაპირი გაგებით
ჩვენი საზოგადოების დამსახურებააა. და სწორედ ეს კომპლექსები აიძულებენ
ადამიანებს დაემალონ ყველას და ყველაფერს და მათ ყველაზე მშვენიაერის
სიცოცხლის ეშინიათ.